Қалады-ау (соңғы әні,1976 жыл)
А-ау!
Қайран елім, туған жерім,
Ажал жетсе қалады-ау.
Қара көрге, қатты жерге
Халқым шулап салады-ау.
Жалғыз «көйлек» еншім тимек,
Жалаң аяқ, жалаң бас.
Есіл тәнім, салтанат-сәнім,
Жер астында қалады-ау.
Жарым, балам, іні-аға,
Жора-жолдас қалады-ау.
Ақ домбырам, қағаз-қалам,
Серік болған қалады-ау.
Қимас достар, тең құрдастар,
Кәрі, жастар қалады-ау.
Бірге жүрген, ойнап-күлген,
Замандастар қалады-ау.
Қала-дала, сай мен сала,
Жүрген жерлер қалады-ау.
Тау мен тастар, тартқан көкпар,
Әріптестер қалады-ау.
Сыңғыр қаққан, сырын айтқан,
Күміс бұлақ қалады-ау.
Жалғыздығың, шықпас үнің,
Тап сол жерде болады-ау.
А-ау!
Көпұлтты ұлы Отаным,
Одақтастар қалады-ау.
Қырғыз, қазақ, абақ-тарақ,
Ардақты елім қалады-ау.
Арғын, найман, қоңырат, қыпшақ,
Керей, уақ қалады-ау.
Әлім, адай, жағалбайлы,
Саңлақты елім қалады-ау.
Алтын, жаппас, тама, табын,
Жан-жақты елім қалады-ау.
Албан, суан, бірге туған
Қалың дулат қалады-ау.
Шапырашты, ысты, ошақты,
Сары үйсінім қалады-ау.
Ботбай, шымыр, сиқым, жаныс,
Бауырластар қалады-ау.
Жарылқамыс, қасқарауым,
Ораз, Бұқар қалады-ау.
Солтанкелді, Бөкен бауырым,
Сати-Боти қалады-ау.
Сыбаға алып, қазы салып,
Қай бауырым барады-ау?
Қазы салып, есіне алып,
Қай туысым барады-ау?
|
