Қалады-ау (соңғы әні,1976 жыл)
А-ау! Қайран елім, туған жерім, Ажал жетсе қалады-ау. Қара көрге, қатты жерге Халқым шулап салады-ау. Жалғыз «көйлек» еншім тимек, Жалаң аяқ, жалаң бас. Есіл тәнім, салтанат-сәнім, Жер астында қалады-ау.
Жарым, балам, іні-аға, Жора-жолдас қалады-ау. Ақ домбырам, қағаз-қалам, Серік болған қалады-ау. Қимас достар, тең құрдастар, Кәрі, жастар қалады-ау. Бірге жүрген, ойнап-күлген, Замандастар қалады-ау.
Қала-дала, сай мен сала, Жүрген жерлер қалады-ау. Тау мен тастар, тартқан көкпар, Әріптестер қалады-ау. Сыңғыр қаққан, сырын айтқан, Күміс бұлақ қалады-ау. Жалғыздығың, шықпас үнің, Тап сол жерде болады-ау.
А-ау! Көпұлтты ұлы Отаным, Одақтастар қалады-ау. Қырғыз, қазақ, абақ-тарақ, Ардақты елім қалады-ау. Арғын, найман, қоңырат, қыпшақ, Керей, уақ қалады-ау. Әлім, адай, жағалбайлы, Саңлақты елім қалады-ау. Алтын, жаппас, тама, табын, Жан-жақты елім қалады-ау.
Албан, суан, бірге туған Қалың дулат қалады-ау. Шапырашты, ысты, ошақты, Сары үйсінім қалады-ау. Ботбай, шымыр, сиқым, жаныс, Бауырластар қалады-ау.
Жарылқамыс, қасқарауым, Ораз, Бұқар қалады-ау. Солтанкелді, Бөкен бауырым, Сати-Боти қалады-ау. Сыбаға алып, қазы салып, Қай бауырым барады-ау? Қазы салып, есіне алып, Қай туысым барады-ау?
|