Ислам дінінде кісі ақысына қатты мән беріліп, тіпті ширктен (Аллаһқа серік қосу) кейінгі кешірілмейтін күнәлардың қатарына жатқызылған. Себебі, адам ақыретке кісі ақысын арқалап баратын болса, ақысы кеткен адам «мен оны кештім» демейінше әлгі құлды Аллаһтың да кешірілмейтіні айтылған. Сол үшін халқымыз ұрпақ тәрбиесінде де осыған мән беріп, ешкімнің ала жібін аттамауды балаларының құлағына құйып өсірген. Кісі ақысының өте үлкен күнә екенін Пайғамбарымыз:
«Кім бір қарыс топырақты зорлықпен тартып алса, сол жердің жеті есесі қиямет күні мойнына жүктеледі» (Муслим, Бую, 1612.); «Кімде-кім бір мұсылманның ақысын жесе, Аллаһ оған тозақты уәжіп, пейішті  харам етеді» (Муслим, Иман, 137.). «Мұсылман бауырыңыздың ақысын жеу халал емес...»,-деп ескерткен (Муслим, Хажж, 194). Аллаһ Елшісі (саллаллаһу алейһи уә сәлләм) бір хадисінде:
«Кімде бір мұсылман бауырының өзіне немесе бір нәрсесіне жасаған қиянаты бар болса, динарлар мен дирхамдар табылмайтын күн (ақырет күні) келмей тұрып, одан кешірім сұрасын. Әйтпесе, егер жақсы амалы бар болса жасаған қиянатының мөлшерінде оның сауабынан алынып жәбірленген адамға беріледі. Егер жақсы амалы жоқ болса жәбірленушінің жаман әрекеттері алынып оның мойнына жүктеледі»,-дейді (Бухари, Мәзалим, 10.).
(Қазақстан мұсылмандары діни басқармасы, «Күнтізбе-2010» Алматы:  «Көкжиек-Б» баспасы, 2010ж, 452 б)