Ұлы ұстаз
Жалғасы...
Қабдолов, Сармурзина қасыңызда, Сай емес, сергектік пен жасыңызға, Бір жақты бетке ап келе жатасыз сіз, Үйіріліп күміс сағым шашыңызға.
Жүргендей сізге ілесіп тәртіп біткен, Бір минут кезіміз жоқ артық күткен, Есіктен кіре бере дәріс бастап, Шежіре шертетінсіз тартып түптен.
Болсайшы пікірдің бір ұсақтары, Ғасыр, жыл, қаншама жер, кісі аттары, Сенімді ретімен айтылатын, Бейне сіз бастан кешкенге ұқсап бәрі.
Үй толы өзіңізге қарайды арман, Бөгеліс болсайшы бір сәл ойланған. Апыр-ау, қыруар іс, қилы оқиға Жатталып жадыңызда қалай қалған.
Армансыз көріп, тыңдап кемеңгерді, Біздің де ой-санамыз кемелденді. Үш жылда бір де сізден естімеппіз, «Білмеймін», «есімде жоқ» дегендерді.
Тапқандай көп тыңдауға бірде себеп, Деп ойлап істерді ұзақ жүрмес елеп, Тілеуші ек лекцияның созылғанын Толғанын уақыттың білмесе деп.
Я жетпей, не артылып сөз қалған ба, Естіген құлақ, көрген көз де арман да. Сезгендей қоңырау да соғылатын Сіз тұрып орныңыздан қозғалғанда.
Санамыз жол таппаған сан адасып, Пердесін күңгірт жайдың алады ашып. Көбейіп демалысқа шығатынбыз Бейтаныс аға, інімен араласып.
|