Қасымбектің бір туысы тұрмысты болса да, өзінде барды азсынып, өзгенікін басқаларға ұрлатып қосып алып отыратын, мысық тілеу, үйіне қонақ қондырмайтын, қытымыр кісі болатын. Сол туысы бірде Қасымбек датқа келіп үйіне түссе, бай оған қырын қарап жақтырмай, сөйлескісі келмейді.-Неменеге келдің?-деп, мінез көрсетеді.Сонда азулыға сөз, аяқтыға жол бермеген Қасымбек былай дейді:
-Неге келдің-деме,
Саған айтар сөзім бар.
Көн садақты деме?
Сұр жебелі оғым бар.
Аттандырған жігітің,
Ұрлаған соң жылқымды,
Саған әдейі кеп тұрмын,
Байқағалы құлқыңды.
Атысатын жаумысың?
Табысатын елмісің?
Қайтар, кәне, малымды?
Ылайламай ел ішін!
-дейді. Бұл сөзге әлгі туысы, еш уәж айта алмай, «Мақұл ғой, Қасеке, мақұл ғой» дей беріпті.
|
