Сыпайылық «уақ-түйектен» басталады деседі мамандар.
Көшеде келе жатқанда керексіз оны-мұны тастау, қақырынып-түкіріну, саусағын безеп сөйлеу, балаларға айғайлап, зеку, тамақ қалдығын тастау, транзистор не магнитофонын даңғырлатып жүру, ұшырасқан танысының қайда бара жатқанын сұрау ыңғайсыз, тәрбиесіздік деп саналады.
Жолаушы көлігінде өнегелі ер адам түрегеп тұрған әйел, жасы үлкен адам жоғына көзі жеткеннен кейін ғана бос орынға отырады. Мұндайда жанында келе жатқандарға тесіле қарауға, алда тұрған адамды кимелеп, итеруге болмайды.
Пойызда тәрбиелі адам төменгі орнын жасы үлкен адам болса соған ұсынады. Купеде аяқкиімді шешпеген дұрыс. Купеде алдымен үстіңгі орынға жататындар жайғасады.
Ұшақта да жолаушыларға жол жүргендегі жалпы талаптар қойылады. Тәрбиелі адам ұшақ қозғағыштарының жұмысында кінәрат бар немесе ана жерде анадай, мына жерде мынадай апаттар болды деген сияқты әңгіме қозғап, маңайындағылардың үрейін алуы да әбестік болып шығады.
|
