Жаздың бір күні-
Қыстың мың күніне татыр.
Тау мен тасты су бұзар,
Адам затты сөз бұзар.
Тау текенің тауға шықпаса,
Тұяғы қышыйды.
Қаз келсе, жаз келер,
Қарға келсе, қатқақ болар.
Су аққан жерінен бір ағар.
Сәуір болса, күн күркірер,
Күн күркіресе, көк дүркірер.
Қаз тойғанына семірмейді,
Орғанына семіреді.
Балық аулай алмаған,
Суды лайлар.
Балықшының үйіне барсаң
Қарма жерсін,
Егіншінің үйіне барсаң,
Жарма жерсің.
Қара құс басып жейді,
Сұңқар шашып жейді.
Көкпар тартқандікі,
Қоян қаққандікі.
Сауысқан тоты боламын деп
Жүрісінен жаңылыпты.
Жер ырыстың кіндігі,
Білім ырыстың тізіні.
| 
