Әрі-бері жүргенде қабір қоршалған шарбақтарға қойылған ай сүгіретін көзім шалғанда ойға қалып жүретін едім. Соның мәнісін қалың жұртқа айтпақпын. Дәл осылай істе деп біздің мәзхабта үкім шығарылмаған. Бұл христиандардың крест қойғандарын көрген кейбір мұсылмандардың пайымдауымен кейіннен шыққан.

Ибрагим қажы Қарнақбайұлы

«Құдайға не істегенімді білмеймін, жолым бір болмады, алға ұмтылудан қалдым» дегендей іренішті дауыстарды естігенде таң қаламын. Аятта: «Аллаһ еш нәрседен пенделеріне залым етпейді, бірақ пенделер өздеріне өздері залымдық етеді» деген. Ендеше ынта-жігерлерін танытып, алға ұмтылмағандары өздері не жасаған кесірлері емей, немене?.

Ибрагим қажы Қарнақбайұлы

Кеңесхан ағамыздың сөзіне қарағанда жақсылық та, жамандық та «құпиясын» сақтай алмайды екен. Мешітке келіп сұраған жандарға діни рәсімдерді орындауларына  көмектесуі ме бола ма дегендей төңіректе сауалдарын қойғаны бар.
Сөйтсем, бұрын не  секілді коммунистер атқаратын қызметтер істеген екен. Зейнеткерлікке шығар мезгілде мектеп директоры қызметін атқарыпты. Зейнеткер болған соң бұрынғы партия мүшесінің құран оқып, намазға жығылып жүргенін көрген ауыл адамдарының жастар жағы «қарап жүріп молла бола қалғаны несі» деп сөккендей болса, қариялары оның  әкесі отыз жетінші жылы «бұл төрт жастағы кезінде діни жолға түсіп жүргені  үшін «халық жауы» болып кеткен, шешесі де діндар адам еді, таң қалмаңдар» деседі. Өзі тәртіпке үйреніп қалған қарияға ислам дінін насихаттап, оның кейбір рәсімдерін орындауға болыстықтарыңыз-абзал іс дедім.

Ибрагим қажы Қарнақбайұлы

«Мұхамади» мешітінің көп жердегідей тәрбие бермейтін кезі жоқ. Мұны оқыста да аңғарып отырамын.
Намаздан кейін оны-мұны шаруалармен асығып кабинетімнен шығып, төменге түсіп едім, сол жақтағы орындықтардың бірінде Бисара апайымыз отыр. Кісі аяғы сирек кезде неге былай жайғасқанын білмекке құмарттым. Әмбе өз-өзінен жымыңдағандай қалыпта...
-Әй, Ибрагим қажы балам, мына кемпірдің есі ауысқан ба деп қалып жүрме. Бір үш минөтке қасыма келіп отыршы. Жалғыз өзім неге жымыңдап отырғанымды айтайын,-деді. Мен тыңдауға ыңғайлы ниетімді білдіргенде айтқаны: «Кеше қызық болды,-деп бастады әңгімесін,-далада қыдырыстап үйге кірсем, келінім Назира қолында бір әдемі кеудешесі бар маған тұра ұмтылды, мынаны не істеймін, шеше, бір-ақ рет кидім, текке тозады ғой дейді. Қойшы, ұзақ толғанып базарға апарып сатып жібердік. Сонда жол бойы келінімнің мыйымды шаққаны-ай. Ана сатып алған кісіге сіз киілген жоқ дедіңіз ғой, мен бірер рет кидім  ғой, өзі өлшегенде жоқ, үйіне барып к ... Толығымен (Подробнее)»