Күткен күн
(Берлиннен хат)
Күле қарап шығыс тұр
Жалтылдаған ту ұстап.
Күн астына шығып бір
Дамылдайық тыныстап.
Аспан асты кеңейіп,
Әлем бір жел ескендей;
Өміріміз көркейіп,
Көңіліміз өскендей.
Қанға бөккен жейдесін
Тастады әлем сыпырып,
Сәнді сұлу бейнесін
Жалт еткізді құлпырып:
Кеудеңді ашып бір қилы
Құшақтағың келгендей.
Сағындырған көп жылғы
Қимасынды көргендей!
1945 ж.