Адам әрқашан өзіндік адамшылық қасиеттерінен айырылмауға тиіс. Сондықтан да өз-өзін бағалай әрі саралай білу керек.
-Адам қандай да жағдай болсын, әрқашан да өз күшіне сенуі керек. Біреудің күші, ерте ме, кеш пе әйтеуір бір өшеді. Сонда не істемекшісіз? Сара жолды өз сеніміңіз ғана адаспай табады.
-Сіз «Жалғыздық жаныма батады»-деп күйзелесіз. Адам баласының туғанда жалғыз, өлгенде де жалғыз болатынын ескерсек, (ада) жалғыздық-адамзаттың бәріне тән. Алда сізді әлі-ақ бақыттың алау таңы, нұрлы шапағатына сенім артыңыз.
-Әлде бір шешім қабылдамас бұрын, санаңмен кеңесуді ұйғарыңыз. Өткен кемшіліктеріңді еске түсіріңіз, сарапқа салыңыз.
-Өмір мен өлім арасында тағдыр атты жол бар. Осы жолда адал өмір кешу-әрбір пенденің парызы. Сол адалдық адамдардың бір-біріне деген достық махабатты оятып, әділет жолына сапар шектіреді.
-Тәңір қандай шексіз болса-адам дарыны да сондай шексіз. Тек сол дарынды игі істерге жұмсау керек.
-Құдай кемтар жандарды не үшін жаратты дейсіз ғой?! Адамдардың аяушылық сезімдерін ояту үшін әрі әрбір пендені тәубаға келтіру үшін. Байқасаңыз Тәңірдің әрбір ісі адамзатты игілікке бастайды.
А.Өмірбекова
|
