Құдіретті мен қияс сиыса алмайды.
"Күшім-күшім" деген итің күшік боп кетеді.
Құдығында су барда Жігітті шөл қинар ма?
Анау желбас, мынау сараң- Күйеуге мен кімге барам?..
Ит түсінде де ырылдайды.
Қашыр, атаңа да тартыпсың, енеңнен де аумапсың.
Құлжадай кекжиеді құтылғанда, Иттей боп, ирелеңдер тұтылғанда.
Тырп етпесең орныңнан, Кім ереді соңыңнан?!
Ауруды дерті қинайды, Анасы ғана жылайды.
Жарлыға жаратқан ғана жар болар.
Ақылды жамау-жасқау іліп шығар, Ақымақ әлем-жәлем киіп шығар.
Үзілген шыбықтан ұрпақ та күтпе, дән де дәметпе.
Иесінің пейілі түссе де, Итінің мейірі түспейді.
Бағың жанды сорың қалды.
|