Адамдық іс
Күн туса, нұр қашады айдан дағы,
Жарлы жақсы, қайырсыз байдан дағы;
Бұрынғы қариялардан қалған нақыл,
«Бұл сөзді таптың,-деме,-қайдан тағы?»
Тұлпардың тұқымының туымы бар,
Белгілі ат болуы тайдан дағы.
Алда-аға, артта-іні жетіп тұрса,
Жігітке ол бір құрал, сайман дағы.
Деген бар: «төртеу түгел-төрге шығар!»
Төрің сол-бақыт құстың айналғаны.
Алтау боп-аузың ала бола қалса,
Дұшпанға құл боп анық байланбағы.
Кейбіреу сәл бақытқа мас болады.
Шабақтай шалпылдаған қайраңдағы.
Адамдық ісіңе жұрт аңсап тұрсын,
Не керек, қарыныңның құр майланғаны?!
Көңіліне: «Мен де адаммын!» деп жүрген көп,
Кілегей майға ұқсаған айрандағы.
|
