Көпшілікке пайдалы бола ма деп анам Фарзана айтып кеткен бір өсиетін назарға ұсынбақпын.
Көп балалы отбасы, әкем аурушаң шақта анам қатты науқасқа ұшырап, қайтыс болатынын білді ме, бір ақылын айтып кетті: «Дағдарыс, дағдарыс деп уайымдай берудің қажеті жоқ. Үйдің жанынан ертеңгі-кеш қолдарың боста үлкен асхана салып алыңдар. Еңбек ақыларың аздау болса, қосымша табыс көзі»,-деді. Ұзақ созып не керек, қазір сол асхана сол ақ жүрек анамның кең пейілі арқасында керегімізге жарап отыр. Ауылдағылар арзан бағасына қызығып, осында той-домалағын, туған күндерін өткізіп, қонақтарын қабылдап жатады. Ризалықпен бергендерін аламыз. Ата-анамыз сұрамшақтатпай  өсірді ғой. Жүрегім сыздап анамды аңсағанда көзіме жас іркіледі.