…Бар айтқаны келді. Ойға түсіп жүргені де кейін белгілі болды. Жарықтық ауырып жүріпті ғой. Ауыр науқастан қайтыс болып ел жыйналғанда бір-екі жолдасына ғана сырын ашыпты. Уақыт, шіркін, тосып тұра ма? Сейітқазы да ер жетіп, қалың көпшілік сияқты ауылдан жұмыс таба алмай, облыс орталығы-Өскеменге келіп құрылысшылардың қатарына қосылды. Бәрі жап-жақсы еді, айлықтарын уақытында алып, енді әредікте ауылға әйелі, бала-шағасына оралуды ойлады. Көшіп келу керек пе, әлде келіншегінің не деген ойы бар-білу шарт. Келсе, келіншегі де бұл жақта қарап отырмапты. Едел-жедел туған ересек тартқан екі қызын алып, Алматыдағы туыстарына кетіп қалыпты. Кеткенде құр кетпепті: ауылдағы екі бірдей үйді Моңғолиядан келген қандастарымызға сатып ақшасын ала кетіпті. Әмбе "ат құйрығын" мүлде үзіп кеткен екен. Бұл жөнінде бірнеше жыл жақсы араласып тұрған көршісіне ауызба-ауыз айтып, қысқаша хат тастап кетіпті. Әкесі "астыңдағы атыңа сенбе, қойныңдағы әйеліңе сенбе" деген мақалды айтып, жолы болмаған бір жігітке ақылын беріп жайтқанда Сейітқазы ересек тартып қалған шақ, оған секемдене қарап еді, әкесінің бар айтқаны шындық болып шықты. Ең қызығы үйді сатып алғандар да, әлгі көршісі де Сейітқазыны жұбатпақ болғанда ол жайдары қалпы әйелі мен қыздарының аман сау кеткенін біліп "тірі адам тіршілігімен" деді де қойды күлімсіреп. Көршісіне бірер жартылық алдырып, екеуі аздап одан дәм татқан соң сол үйде қонды. Таңертең әкесі салған, өзі салысқан екі үйге кезек-кезек қарап, Өскеменге баратын сарғыш автобусқа түсіп кете барды. Көршілері аң-таң. Қынжылу деген жоқ. Сейітқазыны түсіну қиын десті. Сейітқазы болса, шын мәнісінде қатты іренжіген жоқ. Мұндай жігер оған қайдан келді дейсіздер ғой?! Оның өзінің айтуынша марқұм әкесі оны әлі асырап жүр. "Бас аман болса, бәрі болады,-дейді өзіне-өзі күбірлеп. Үлкен қызым биыл оқуға барады… Балаларым келіп тұратын шығар"… М. Төктебайұлы
|