Қаланың алып ұшқан сан мәшинелеріне толы көшелерін кесіп өтудің өзі бір шаруа екенін екінің бірі біледі ғой деп жүрсе, бұл кәперіне де кірмейтін жандар да жиі кездесетінін Асылхан күні бүгінге шейін ескермеген сияқты. Ережесін сақтап ептеп бері шыққаны сол еді, соңынан асфальтты тағалы аттай тарсылдатып келе жатқан дауысты құлағы шалды. Бері тротуар алаңқайына шығып еріксіз көз салды: "рұқсат шамның" өшіп тұрғанына қарамастан жетектеген төрт-бес жас шамасындағы қара домалақ ұлын дедектеп сүйрелеп бір келіншек "шапқылап" келе жатыр екен. Елуге тақап, шашын қырау шалып, салмақтанып қалған ол бұл әйелдің жасы отыз екі-отыз үште, соншама неге "жын ұрғандай" жүгірді деп, өзінше азаматтық борышын өтеуге кірісті: "-Айналайын, балаңды аясаңшы тым құрығанда! Мәшине қағып кетсе қайтесің?!"-деді ақыл айтпақшы болып.
Келіншектің ақ кеудешесінің кіндігі ашық, созалаң ақ дамбал киіп алыпты, шашын қысқа қиып жалбыратып қойған екен, бұған бұрыштан оқыс шыққан мысыққа қарағандай бір қарады да, баласының қыңқылдап жалағанын елеп-ескерместен, Асылханның сөзіне де еш мән берместен тағы да дүкенге қарай далақтап тұра жүгірді. "Мына әумесер келіншек емес, жаман қатын ана баланың өзегін құртады-ау! Мұның қиқалаңына көніп жүрсе, күйеуі бір байқұс-ау!" деп ойлады Асылхан.
Ойламас та еді. Осы күзде үлкен ұлы үйленбекші еді. Осыған байланысты тротуармен келе жатып күбірлеп құдайға тілеу айтты: "Құдай-ау, осындай "сайтанды" кезіктіре көрме ұлыма! О, құдай, жалбарынып сұраймын",-деді.
Мұнысын әйелі тыңдап тұрса күлер ме еді, жоқ па, кім білсін?! Өйткені, үйлену тойы болатын ай белгіленіп қойды ғой, енді бірер айдың ішінде ұлының болашақ жары жаңағы дарақы келіншектей мінезді болса, жақсы болып өзгере қалады дейсің бе?!..
|
