Қаратаудың теріскейін қоныстанған Балталы Найманда Бидаш атты әйел болыс болады. Шілменбет пен Бидаш бірде былай кездеседі.
Таманың бір жігіті Найманның бір қызымен көңіл қосып, түнделетіп барып жүреді екен. Оны сезген найманның 5 жігіті оны тәубесне келтірейік деп бір түн аңдып кездестіреді. Таманың жігіті алғыр, жаужүрек екен, бесеуін де сабап, біреуінің көзі шығады. Дау басталып, Тама жағы Наймандарға айып төлемейді.
Шілменбет ара би болып, бітістіруге Найман Бидашқа келіп жолығады. Сонда Бидаш салған жерден Шілменбетті сынайын деді ме:
-Шілекең, Шілекең деп Қаратаудай көтергенге көрікті екен десем қара кемпірдей неме екен ғой-депті.
Сонда Шілменбет:
-Қара деме көмірді,
Балқытады темірді.
Отпенен барлық тіршілік,
Түсіне білсең өмірді.
Өмірдік қисық кезі бар,
Көрмейсің бе болыс қойғанын.
Бұтына сиген келіңді,
Қара десең тауып берем,
Оттан да ыстық жеміңді.
-депті.
Бидаш орнынан атып тұрып:
-Жеңілдім, жеңілдім! Сөзің миымды жарып бұтыма жетті, сүйекті жарып еттен өтті. Қаласаң өзім түгіл болыстықты да ал,-депті.
Жалғасы бар...
|
