-Ата-анасының қолдауын тұрақты түрде сезетін балаларда өзіне деген сенім мол болады. Жылаған баланы жұбатқанда немесе ол қатысатын мектептегі концертке келгенде оның бойына сенімділік, қорғаныш сезімін ұялату керек. Бала өзіне қамқорлық көрсеткенін сезінсе, таныс емес ортаға немесе жағдайға түскенде өзін сенімді сезінетін болады.
-Ойыншық (конструктор) құрастырғанда, ертегі айтқанда, сурет салғанда «Қандай мықтысың, қолыңнан келеді екен», -деп қолпаштап қою оның қызығушылығын оятып, еңбекқорлығын арттырады.
-Мектепте оқитын балаларына жақсылық жасаймын деп оқулық салынған сөмкелерін көтеріп жүретін ата-ана оларды жаман әдетке үйретеді. Егер бала сөмкені өзі арқалап келе жатса өзін маңыздырақ, сенімдірек сезінеді. Ол өз затына жауапкершілікпен қарайтын болады.
-Бала өзін «үлкен өмірдің маңызды бөлшегі екенін сезінсін. Сондықтан қажетті затты таңдауды (киім, ойыншық, кітап) оның өз еркіне беру керек. Мысалы, екі жасар сәбиден шырынды қызыл немесе көк кесенің қайсысымен ішкісі келетінін, он жасар баладан ағылшын және неміс тілдерінің қайсысын оқығысы келетінін сұрауға болады. Бұл оның сенімді болуына да жәрдемседі.
-Үй жұмыстарына көмектесу баланың отбасының маңызды мүшесі екенін сезінуіне көмектеседі. Сондықтан балаға міндеттеме тапсырыңыз, мәселен, оның ас ішерде қасық пен кесені әкелу, нанды дастарханға қою баланың міндеті болсын. Бұл оны жауапкершілікке үйретеді.
-Балаға өзі шешім жасауға мүмкіндік беру керек. Өз ісіне өзі жауап беріп үйренген балалар өмірін дұрыс бақылауға қабілетті болады. Егер балада проблеме болса, жетелеу сұрақтарын қоя отырып дұрыс шешім қабылдауына көмектесуге болады.
-Ең бастысы, баланы жағымсыз ойлардан аулақ болуға үйрету. «Сенің қолыңнан ештеңе келмейді», «Тиіспе, ұстама, бүлдіріп қоясың» деген сөздер, жолы болмаса ренжу, жекіп тастау баланың өзіне деген сенімін жоғалтады. Нәтижесінде олар жалтақ, уайымшыл болуы мүмкін. Ал «Ештеңе етпейді, білмегеніңді үйренесің, сен үлкен азаматсың ғой» деген сөздер оны қанаттандырады.
(«Керек кеңестер», № 20 2011 жыл)
