Қақсалбай күзде ел аралау сапарынан қайтып келе жатып, Мүзлипа қыздың үйіне әдейі бұрылып, қонуға "сөйлес қып" ат үстінен:
Жоқ еді бұл ауылға таныстығым,
Кім білер Баянауыл алыстығын.
Сыпайы жолаушымыз, рұқсат керек,
Бірің шық сөйлесуге жарықтығым,-
депті. Сонда Мүзлипа:
Түседі қонақ таңдап үйді байқап,
Түнгі ұры басынғанын кетер жайпап.
Түс деуге қой өрісте, жылқы жонда,
Ұйытулы айран да жоқ берер шайқап.
Қақсалбай:
Әзілмен айтқан сөзді теремісің,
Жүдеген түрімізді көремісің?
Түн қатып тоңазыған жолаушымыз,
Құрт езіп бір-екі аяқ беремісің?
Мүзлипа:
Қиылса қызыл ағаш қын болады,
Қонақты қуса бойға мін болады.
Атынан түспей бұрын құрт сұраған,
Жолаушы әкімсінген кім болады?
Қақсалбай:
Таныдым: Мүзлипа қыз-ау деймін,
Төрт аттың сортаң жерде ізі-ау деймін.
Болғанда сіз-Қуандық, біз-Сүйіндік,
Жігіті Жанғ
...
Толығымен (Подробнее)»
|
 Ал, дүние, өтеріңді біліп едім,Білдірмей серілікпен жүріп едім.Бұл күнде арық қойдан бағам кейін,
Үш жүзді сайран қылған Біржан едім.
Қара су есік алды ылайланды,
Бай қылмақ, кедей қылмақ құдайдан-ды.
Камзолдай қысқа пішкен дөңгеленіп,
Дүние өтерінде шыр айналды.
Ағаш үй ол жаққаным қобылы (қобди сияқты деген мағынада) пеш,
Құдай-ау, ғапу етіп күнәмді кеш.
Теміртас, Асыл, Ақық (Біржанның балалары)-қарақтарым,
Байлаулы арқандағы қолымды шеш.
Теміртас, Асыл, Ақық қалдың зарлап,
Ежелден мирас екен зарлап қалмақ.
Көз көрген құрбыларға сәлем деңдер,
Дұғасын оқи берсін әдейі арнап.
Ел кездім Кертөбелмен арықтатып,
Жа
...
Толығымен (Подробнее)»
| |
