Шөтік шолжың баласын, Дереу шақырып алды да, -Ей, қазір мектепке барасың. Ойының қанды ма, осылғыр? «Ертіп кетеміз» десіп, Сабақтарың тосып жүр. Көзім ашылар ма еді, Мойныңды жұлып, Қолыңа берсем,-деді. Ал, баласы тіксініп, сәл кемсеңдеді: ... Толығымен (Подробнее)»