Рамазанда Жаратқанның құлдары жаппай ораза ұстайды. Ораза-тек ішім-жемге ауыз бекіту емес, Ұлы Құдірет разы болмайтын барша істерден тыйылып, күллі жаман ойлардан арылу. Сондықтан, бұл айда мұсылман баласы жүрек түкпіріне түрлі арам ойлардың уақытша ұялауына да жол бермей, нәпсімен айқаста күндей күркіреп, найзағайдай жарқылдайды. Барша дене мүшелеріндегі жағымсыз қылықтар мен әрекеттерге кісен салып бағады. Бұл ойда оның көзі тек ақиқатқа ғана ашылып, құлағы тек жақсы насихатты ғана тыңдайды. Тілі бос сөздерге күрмеледі де, жақұт-маржан жақсы сөздерге ағытылады. Қол тек адал ұстап, аяғы тек сауап іздеп, жақсылыққа жүгіреді. Мұндай жандардың жанында әр дайым Хақ елшісінің (саллаһу алейһи уә сәлләм): «Кімде-кім жалған сөйлеуін қоймаса, Аллаһ Тағала ондай адамның тек ауыз бекіткеніне мұқтаж емес» деген салмақты ескертулері жаңғырып тұрады.
Ораза-мұсылман үшін сабыр мектебі. Сондықтан Жаратқанның құлдары бұл айда әдеп білмес пенделердің өзіне жасаған небір сорақы іс-әрекеттерін көріп, ашу шақырар сөздерін естісе де, жарылуға шақ қалған нәпсісіне «Мен оразамын» деген жалғыз сөзбен тоқтау салып, сабырға шақырады. Мұндай күтпеген сөзден соққы алған сол әдеп білместердің өзі де терең ойға шомып, тәубасына келеді.
|
