Жағалай елің қонбаса,
Суы тұщы болмаса,
Мал-жанның бәрі сусындап,
Мейірі онан қанбаса,
Көл дегенің немене?!
Ынтымақ-бірлік болмаса,
Елдікке мойын бұрмаса,
Үлкеннің айтқан сөздерін,
Кіші қолдап тұрмаса,
Ел дегенің немене?!
Еліне құрбан болмаса,
Абырой-бедел қонбаса,
Ағайын-туыс, ел-жұрты
Батырым-ау деп тұрмаса,
Ер дегенің немене?!
Шайырлы шөп болмаса,
Түлігің шайлап толмаса,
Қатар өсіп мал мен бас,
Қуанып елің қонбаса,
Жер дегенің немене?!
Желге пана болмаса,
Қарды бөгеп тұрмаса,
Аңдары қойдай өрмейтін,
Қызығын адам көрмейтін,
Қадірі жоқ қырқалы
Бел дегенің немене?!
Адал жүрек болмаса,
Сөзіне опа қылмаса,
Түзулікті бұрмалап,
Өтірікті шындаса,
Кең дегенің немене?!
Атан түйе атамай,
Ат-айғырды матамай,
Шын икемге келмесең,
Түзу жөнді білмесең,
Төл дегенің немене?!
Арыңды сатпа, малың сат,
Жалған айтып, болма шат,
Жалған айтып жандассаң,
Жүрегіңде қалар дат.
Тегінде жөнді білерсің,
Түзулікке келерсің.
Бекер айтты деп жүрме,
Түбінде бір сенерсің!
|
