 Арғынның бір ақын қызы мен Жаппастың бір ақын жігіті айтысады. Қатты жаңбыр жауып тұрған күн болуы керек. Жігіт қыздың үйіне келеді. Екі қыз шапан қауып отыр екен.
Қыз:Шекпенің жаңбыр жауған кепкен болар,Қатынын жаман еркек тепкен болар.Сақалын, мұртын қосып күзеп алсаңБалаға он бес жасар шекпен болар.Жігіт:Көрінер қос қарқараң мүйіздейін,Жоқ еді көп сақалым киіздейін.Басымды әбжыландай қайқайтайын,
...
Толығымен (Подробнее)»
|
Атаңның баласы болма, Адамның баласы бол.
Жақсы адам-елдің ырысы,
Жақсы жер-жанның тынысы.
Бір кісі мың кісіге олжа салар.
Адам аласы ішінде,
Мал аласы сыртында.
Ақ жүрген адам азбас.
Қошқар болар қозының
Маңдай жағы дөң келер,
Адам болар баланың
Етек-жеңі кең келер.
Адам болатын бала
Алысқа қарайды.
Адам жүрген жермен адам жүреді,
Біреу білмегенді, біреу біледі.
Аты-тоны бар кісіде,
Әзіретәлінің күші бар.
Жалғасы бар…
|
Ертеде бір қолынан іс келмейтін олақ адам бар екен. Сонысына қарамастан ол оны-мұныны істеуге әуес болыпты.
Бір күні әлгі олақ өткір шотпен ағаш шауып отыр екен, қасынан өтіп бара жатқан бөгде біреу оқыс бұрылып, бірден шотқа жармасып:
-Бұл менің әкемнің шоты, сен мұны қайдан алдың?-деп пәле салыпты.
Олақ:
-Бұл өз шотым!-деп өзеурейді.
Ақыры бірін бірі жеңе алмай, қазыға жүгініске келеді. Даукес қазыға олақтың шотын да, шауып отырған ағашын да ала келген екен.
-Тақсыр, бұл менің әкемнің шоты, оған дау болмасқа керек!-депті Даукес.
-Оны қайдан білдің?-депті қазы.
-Оны білгенім, әкемнің шоты шапқан сайын өрлейтін, міне мына шотта дәл сол қасиет бар екен?-деп әр жері қиқа-жиқа болған ағашты көрсетіпті.
Сөзден жеңілген қазы шотты Даукеске бергізіпті.
| |
