Қарағайлы көдік бойындаҚамшым қалды ойымда:Бүлдіргесі бұлан терісі,Өрімі құнан білдің қайысы,Шырмауығы алтын, сабы жез,-Бейазының бойындаКүзен, қарсақ жер ме екен!..Алғаным Әли ағаның қызы еді,Қас арудың өзі еді.Маңдайы күнге тимеген,Желге шашын үрмеген,Серпіліп адам бетін көрмеген,Қалай күні кешті екен!Қосақай, Қосай, Ер Досайдың анасы
...
Толығымен (Подробнее)»
| |